Op de dag voor de kruisfinales schreef de trainerstaf van U16 de volgende tekst naar hun spelers. Ze vroegen mij om deze met iedereen te delen om hun gevoelens weer te geven!

 


Beste U16’ers,
De weken voor de halve finale zijn altijd speciaal. Jullie zitten op school (nu toch nog) en wij op ons werk, maar in ons achterhoofd is iedereen continu bezig met de korfbal. Voor een tijdje lijkt korfbal het belangrijkste, en dan wordt duidelijk dat het meer is dan een hobby. We waren aan het opbouwen naar een climax. Zowel sportief als mentaal. Iedereen was naar zijn beste vorm aan het groeien. Vorig weekend tegen Rijko werd een tactisch plan getest in functie van de halve finale en bleek iedereen klaar te zijn om zijn/haar bijdrage te leveren, hoe groot of klein dan ook. Op de tactische bespreking daarna in de hoeve keken jullie met veel aandacht naar de beelden. Zowel de zwakke als sterke punten van onze tegenstander maar ook van onszelf werden aangehaald en iedereen leek mee te zijn met het tactisch plan dat wij voor ogen hadden. Dat bleek ook op de twee trainingen die we hadden deze week. Maandag werd tegen het kern-vak duidelijk dat jullie het tactisch plan mooi konden toepassen in de praktijk. Dinsdag werd geconcentreerd en intensief aan de afwerking gewerkt, want ook dat moest nog wat bijgeschaafd worden. Het geloof was er. We gingen naar Beveren als vierde, als underdog, maar wij waren er van overtuigd dat neutrale supporters niet zouden kunnen zeggen welke ploeg eerste of vierde was geëindigd in de reguliere competitie. Achteraf makkelijk praten uiteraard, maar zo voelde het oprecht aan.

Onze eerstejaars misten vorig jaar op een haar na de halve finale bij de U14. Onze tweedejaars grepen naast de zaaltitel na een zinderende finale tegen AKC. Dit jaar hebben we moeten knokken tot de voorlaatste speeldag om erbij te zijn, maar we verdienden onze kans op de titel. Jullie en jullie ouders zijn een geweldige vriendengroep met een hart voor elkaar en KC Temse (dat zie je ook bij de matchen van de eerste ploeg waar jullie telkens maximaal aanwezig zijn) en wij als trainers hadden enorm veel zin om deze magische dag met jullie mee te maken. Nog meer dan vorig jaar. Sport is emotie, geen sport is ook emotie blijkt nu, maar een andere soort...

We vinden het ongelofelijk jammer voor jullie, maar het zou niet verantwoord geweest zijn om het toch te laten doorgaan. Gezondheid gaat voor en er komen nog genoeg speciale wedstrijden in de toekomst. Volgend jaar is er weer een zaalcompetitie, en het jaar erna ook. En jullie zullen er nog genoeg bij zijn in Beveren als jullie als groep kunnen samenblijven, daar zijn we van overtuigd. Het hol gevoel waar we nu allemaal mee zitten zal de komende dagen wel verdwijnen. De veldcompetitie zal door het wegvallen van de zaalfinales belangrijker aanvoelen dan anders. De groep met Boeckenberg, Putse en ASKC wordt niet makkelijk maar er liggen zeker mogelijkheden. Laat ons proberen om alles wat we nu moeten missen gewoon door te schuiven naar het veld. De climax zal dan daar wel komen als we onze intensiteit, grinta en werklust kunnen aanhouden!

Het wordt uiteraard afwachten hoe elke ploeg deze rustperiode doorkomt, maar laat ons proberen om de beste te zijn. Er wordt voorlopig niet in groep getraind, maar iedereen kan er wel individueel alles aan doen om scherp te staan. Ga eens lopen, gooi eens naar een korf in de tuin, doe wat core- en krachtoefeningen,... We zijn op dit moment samen met de medische cel van de club een trainingsschema voor jullie aan het opmaken en proberen dit tegen begin volgende week te bezorgen. Blijkbaar gaan jullie nu toch tijd genoeg hebben . We zien elkaar nu wel een paar weken niet, maar we blijven uiteraard in contact. We zijn alle drie zoals altijd beschikbaar voor jullie allemaal, zowel voor korfbal als andere zaken. Tot binnenkort!
Tuur, Philip en Tim

“Regardless of the situation, regardless of the scoreboard, you’re going to be successful because you’ve put in all the time, all the effort, all the hard work, and you know that it’s going to pay off in the end.”